e-Konkursy.info - codzienne nowe konkursy

diabkate napisał(a):

Dlatego na początku tego zdania jest "Zaczynam myśleć", bo to postrzeganie wynikające z mojej obecnej sytuacji, ale nie jest to przekonanie czy pewnik. Nie wypowiadam się o przeżyciach, a o podejmowanych działaniach i incjatywach. Oddzielam jedno od drugiego, bo dla mnie to dwa zupełnie różne obszary.
Tego, że ludzie dookoła odnoszą sukcesy nie utożsamiam z tym, że są szczęśliwi. 
Uwierz, myślę o tym i wiem, o czym piszesz. To, że obecnie skupiłam się trochę na pierdołach było jedynie tematem zastępczym, żeby nie myśleć o mojej sytuacji, z której obecnie żadne wyjście nie jest dobre. Wiem, że masz dobre intencje pisząc to wszystko, ale właśnie póki nie wejdziesz w cudze buty, to nie masz pojęcia o jego (czasem traumatycznych) przeżyciach i emocjach, nie wiesz z czym sie zmaga. Mogę tu marudzić o zapomnianym paragonie czy Lidce z Sulejówka, bo na tym łatwiej się skupić niż np. na tym, co zrobić, żeby 1 listopada nie był w tym roku moim świętem. 

Emi napisał(a):

Czy dostajecie potwierdzenia zgłoszeń na Tyskie ?U mnie wczoraj na dwa- NIC
Dzisiaj też NIC, poczta Onet

sabanerro napisał(a):

margo1 napisał(a):

Czy w konkursie Kiory "Czas,by być razem" można dołączyć zdjęcie paragonu,czy trzeba skan? W regulaminie nie znalazłam nic na ten temat, w formularzu jest tylko słowo skan,dziś ostatni dzień,nie mam gdzie zeskanować

Ja też się kierowałam słowem skan i wciskałam soczek Disney do skanera obok paragonu, bo było słabo opisane... Są też aplikacje skaner na telefon, ale nie wiem jak z jakością.
A sama agencja mi nie odpisała jak pytałam właśnie o to na początku konkursu.

pioge7 napisał(a):

Czas chyba pomyśleć o jakiejś walentynce dla p. Lidii  

la-princessa napisał(a):

Wkurzyło mnie spotkanie z osobą, której staram się unikać i która ma na mnie zły wpływ. Nawet chwila rozmowy z nią sprawia, że czuję się wyprana z energii życiowej. W dodatku ma ona niezdrową obsesję na moim punkcie. Doszukuje się u mnie symptomów różnych chorób, kwestionuje to, że mam dobre wyniki, bo coś jej nie pasuje i oczywiście wszystko pod płaszczykiem, że się o mnie martwi. Co jest tak toksyczne, że jestem strasznie roztrzęsiona i nie potrafię tego nawet opisać. Boli mnie żołądek, trzęsą mi się ręce i ogarnia mnie ogromny lęk. Nachalność tej osoby, próby wpłynięcia na moje życie, jakieś chore przekonanie, że musi mi pomóc, uratować przed czymś... po prostu mnie wyczerpuje. Dawno już nie czułam się tak źle. Robię, co mogę, żeby jej unikać. Jednak przez miejsce zamieszkania i pewne połączenia nie zawsze mi się to udaje. I czasem jestem skazana na rozmowę z nią. Nigdy nie sądziłam, że jedna osoba może aż tak wpływać na nastrój drugiego człowieka. Że pod płaszczem toksycznej troski, może niszczyć komuś życie. Przez nią marzę, żeby się już wyprowadzić z mojego miasta, ale obecna sytuacja na świecie pokrzyżowała mi plany. Mam ochotę zmienić tożsamość, odciąć się od wszystkiego, bo ta osoba ciągle mnie szpieguje na każdym kroku. Nie mogę mieć żadnych social mediów, bo zaraz zalewa mnie wiadomościami z fejkowych kont. Dzisiaj nawet oświadczyła, niby żartem, że jak się wyprowadzę i nie zostawię kontaktu, to wynajmie detektywa, żeby mnie znalazł. Bo musi się za mnie wziąć i naprowadzić na dobrą drogę. Aż mi się niedobrze przez to zrobiło. Nie mogę się uspokoić. Mam jakieś czarne myśli i marzę, tylko żeby poprawiła się już sytuacja na świecie i żebym mogła się odciąć od tej osoby. Wyprowadzić daleko. I tylko boję się o moją rodzinę, że będzie nachodzona... W dodatku będę musiała żyć pod przykrywką. Bo ona ciągle będzie wpisywała moje dane w wyszukiwarce. W końcu trafi gdzieś na mój numer służbowy, na jakąś wzmiankę o mnie, na jakiś trop... i znowu zaburzy mi spokój. A ja chcę już obudzić się w miejscu daleko stąd i poczuć się bezpiecznie. Najgorsze, że nie ma na to rozwiązania. Ta osoba jest tak wyrafinowana w swoim toksycznym zachowaniu, że nie mam czego zgłosić na policję. Usunęłam się w cień ze wszystkim, co się dało... a dzisiaj i tak mnie "dorwała" pod domem. Mnie nawet jedno słowo od niej wyprowadza z równowagi. A im bardziej stanowczo mówię, że nie życzę sobie zaczepiania, tym ta osoba jest bardziej zdeterminowana, żeby na mnie wpłynąć. Już nawet nie chcę martwić tym nikogo z rodziny i przyjaciół, bo nie raz mnie w tym wspierali. A jakoś musiałam wyrzucić gdzieś te emocje z dzisiaj... Słabo mi jak pomyślę, że zawsze będę musiała gdzieś się ukrywać, bo ona nie odpuści. Przepraszam Was, że tu tak wylewam swoje żale, ale to chyba ostatnie miejsce w internecie, gdzie nie skasowałam konta i gdzie czuję się w miarę anonimowo.

gosiak351 napisał(a):

Wyję od rana (w sensie płaczu) bo jestem życiową niedorajdą, zgubiłam paragnon i najgorze jest to, że miałam aż 2 a ja zgubiłam oba - nie dość, że nic mi w życiu nie wychodzi to jeszcze to. 

jestem 
I
D
I
O
T
K
Ą

sory za ten wpis, ale musialam się wygadać i pożalić

diabkate napisał(a):

kalina590 napisał(a):

diabkate napisał(a):

I ja płaciłam za dostawę.

A długo czekałaś na przesyłkę? 

Zamówiłam 14.12 wieczorem, kurier był 16.12.

diabkate napisał(a):

I ja płaciłam za dostawę.

faworek napisał(a):

to ja z miesiąc temu się chyba w jakąś promocję musiałam wstrzelić, bo zapłaciłam równe 100 zł za kawę i bez kosztów wysyłki ;D