e-Konkursy.info - codzienne nowe konkursy

koniczynka123 napisał(a):

Wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci młodszej siostry naszej forumowiczki- Martuś trzymaj się (*)
Niedawno przeżywałam śmierć rodziców więc wiem jak to boli...

moskala22 napisał(a):

Za 45 minut odbędzie się pogrzeb mojej 18-letniej sąsiadki. Pojechała z grupą koeżanek ze szkoły na Maltę uczyć się języka w nagrodę za bardzo wyniki w nauce. Niestety wróciła w trumnie Nadal nie mogę się z tym pogodzić

marzanna napisał(a):

moskala22 napisał(a):

Za 45 minut odbędzie się pogrzeb mojej 18-letniej sąsiadki. Pojechała z grupą koeżanek ze szkoły na Maltę uczyć się języka w nagrodę za bardzo wyniki w nauce. Niestety wróciła w trumnie Nadal nie mogę się z tym pogodzić

Czytałam o tym. Bardzo dziwna przyczyna śmierci. (*)

mia napisał(a):

koniczynka123 napisał(a):

Wyrazy głębokiego współczucia z powodu śmierci młodszej siostry naszej forumowiczki- Martuś trzymaj się (*)
Niedawno przeżywałam śmierć rodziców więc wiem jak to boli...

O mój Boże...

polarniczka napisał(a):

Wczoraj podjęłam niewyobrażalnie trudną decyzję o uśpieniu psa. Był z nami prawie 10 lat, niestety w ostatnim czasie zachorował. W jego oczach widziałam błaganie o pomoc. Gdy przyjechał weterynarz, pies położył się przed nim jakby chciał dać nam znać, żeby skrócić mu cierpienie. Do końca głaskałam go po głowie, odszedł na swoich ulubionym pledzie w kratkę. Nie chciałam poddać go utylizacji, nie mamy nigdzie psiego cmentarza. Spoczął na działce, w swoim ulubionym pledzie, dałam mu misia, kostkę czekolady, jego ulubiony grzebień i garść karmy...Nie sądziłam nigdy, że będzie to takie trudne. Od wczoraj chodzę jak w amoku, od płaczu nie widzę na oczy, w ręce trzymam jego obrożę... Nie potrafię sobie z tym poradzić...byłam z nim do końca, i cały czas przed oczami mam obraz jego wystającej z pledu mordki, jak leży w dole...

polarniczka napisał(a):

Wczoraj podjęłam niewyobrażalnie trudną decyzję o uśpieniu psa. Był z nami prawie 10 lat, niestety w ostatnim czasie zachorował. W jego oczach widziałam błaganie o pomoc. Gdy przyjechał weterynarz, pies położył się przed nim jakby chciał dać nam znać, żeby skrócić mu cierpienie. Do końca głaskałam go po głowie, odszedł na swoich ulubionym pledzie w kratkę. Nie chciałam poddać go utylizacji, nie mamy nigdzie psiego cmentarza. Spoczął na działce, w swoim ulubionym pledzie, dałam mu misia, kostkę czekolady, jego ulubiony grzebień i garść karmy...Nie sądziłam nigdy, że będzie to takie trudne. Od wczoraj chodzę jak w amoku, od płaczu nie widzę na oczy, w ręce trzymam jego obrożę... Nie potrafię sobie z tym poradzić...byłam z nim do końca, i cały czas przed oczami mam obraz jego wystającej z pledu mordki, jak leży w dole...

polarniczka napisał(a):

Wczoraj podjęłam niewyobrażalnie trudną decyzję o uśpieniu psa. Był z nami prawie 10 lat, niestety w ostatnim czasie zachorował. W jego oczach widziałam błaganie o pomoc. Gdy przyjechał weterynarz, pies położył się przed nim jakby chciał dać nam znać, żeby skrócić mu cierpienie. Do końca głaskałam go po głowie, odszedł na swoich ulubionym pledzie w kratkę. Nie chciałam poddać go utylizacji, nie mamy nigdzie psiego cmentarza. Spoczął na działce, w swoim ulubionym pledzie, dałam mu misia, kostkę czekolady, jego ulubiony grzebień i garść karmy...Nie sądziłam nigdy, że będzie to takie trudne. Od wczoraj chodzę jak w amoku, od płaczu nie widzę na oczy, w ręce trzymam jego obrożę... Nie potrafię sobie z tym poradzić...byłam z nim do końca, i cały czas przed oczami mam obraz jego wystającej z pledu mordki, jak leży w dole...

koniczynka123 napisał(a):

O rany, myślę, że nietaktem jest wpisywać w tym topie "żegnamy zmarłych" psa-zwłaszcza, że to było uśpienie. Kilka dni temu zmarła siostra forumowiczki, niedawno moi rodzice-jak czytam kogo się tu żegna to aż płakać się chce Śmierć ludzi mieszacie ze śmiercią zwierząt -a ja się zastanawiałam czy pisać tu o śmierci przyjaciela -człowieka- Taki wpis do Wc ...

koniczynka123 napisał(a):

O rany, myślę, że nietaktem jest wpisywać w tym topie "żegnamy zmarłych" psa-zwłaszcza, że to było uśpienie. Kilka dni temu zmarła siostra forumowiczki, niedawno moi rodzice-jak czytam kogo się tu żegna to aż płakać się chce Śmierć ludzi mieszacie ze śmiercią zwierząt -a ja się zastanawiałam czy pisać tu o śmierci przyjaciela -człowieka- Taki wpis do Wc ...

polarniczka napisał(a):

koniczynka123 napisał(a):

O rany, myślę, że nietaktem jest wpisywać w tym topie "żegnamy zmarłych" psa-zwłaszcza, że to było uśpienie. Kilka dni temu zmarła siostra forumowiczki, niedawno moi rodzice-jak czytam kogo się tu żegna to aż płakać się chce Śmierć ludzi mieszacie ze śmiercią zwierząt -a ja się zastanawiałam czy pisać tu o śmierci przyjaciela -człowieka- Taki wpis do Wc ...

może masz inne podejście do tych tematów, ale uwierz, ten pies był mi bardziej bliski niż nie jeden członek rodziny...od dwóch dni trzymam w ręce jego obrożę i wyję, nie jem, cała drże, patrzę na puste kąty, męża poprosiłam o spakowanie jego legowiska bo wszystko wywołuje u mnie płacz, żegnam go jako zmarłego, bo chociaż został uśpiony to umarł i ktoś po nim płacze....

normafia napisał(a):

polarniczka

koniczynka123 O rany, myślę, że nietaktem jest wpisywać w tym topie "żegnamy zmarłych" psa-zwłaszcza, że to było uśpienie. Kilka dni temu zmarła siostra forumowiczki, niedawno moi rodzice-jak czytam kogo się tu żegna to aż płakać się chce Śmierć ludzi mieszacie ze śmiercią zwierząt -a ja się zastanawiałam czy pisać tu o śmierci przyjaciela -człowieka- Taki wpis do Wc ...

może masz inne podejście do tych tematów, ale uwierz, ten pies był mi bardziej bliski niż nie jeden członek rodziny...od dwóch dni trzymam w ręce jego obrożę i wyję, nie jem, cała drże, patrzę na puste kąty, męża poprosiłam o spakowanie jego legowiska bo wszystko wywołuje u mnie płacz, żegnam go jako zmarłego, bo chociaż został uśpiony to umarł i ktoś po nim płacze....

Mnie kiedyś zaskakiwało, że ludzie czasem godzinę po śmierci najbliższych są w stanie wejść na forum i o tym pisać. Potem pomyślałam, że każdy człowiek inaczej przeżywa swój ból, więc może ktoś ma potrzebę dać ujście rozpaczy właśnie w taki sposób.Dla niektórych starszych ludzi ukochany zwierzak jest jedyną bliską istotą jaką posiadają. Nie wydaje mi się, by Polarniczka pisząc tutaj o zmarłym czworonogu chciała zranić uczucia innego forumowicza, przeżywającego żałobę po ukochanej osobie. Wiadomo, że nie da się porównać straty po śmierci rodziców lub rodzeństwa z pustką, jaką pozostawił po sobie psiak. Na pewno nikt, kto tutaj się wpisuje nie ma złych intencji...