e-Konkursy.info - codzienne nowe konkursy

cudaczek121 napisał(a):

melissa napisał(a):

Trzeba było celować w siostrę - co Ci ściana zawiniła?;

W sumie racja,ale wtedy nie myślałam Jak kiedyś ze złości mnie zamknęła w pokoju na klucz,zaczęłam walić kijem od miotły w drzwi, bo akurat to miałam pod ręką, gdyż sprzątałam Rzadko się wściekam,ale jak już to na całego W obu sytuacjach byłyśmy już dorosłymi kobietami, niestety

Mam podobnie Z natury jestem bardzo spokojna, ale kiedy już się zdenerwuję to odkrywam w sobie dziwne moce. Kiedyś jak mnie mąż wkurzył wyszłam i oblałam mu samochód wodą, a później obsypałam piachem z piaskownicy. Pół soboty sobie go pucował Wyświetl w wątku >>

cudaczek121 napisał(a):

zezowaty_kot napisał(a):

Eh, dolly uwierz mi, staram się jak mogę z tym walczyć. Po prostu są takie dni jak dziś, że brakuje mi motywacji i mam ochotę dać jej to dziecko na tydzień, niech pasie słodyczami i colą, niech puszcza bajki cały dzień, niech pozwala na wszystko co mu się podoba. Każda rozmowa z nią owocuje w 2 tygodnie spokoju, po czym zaczyna się od nowa. I tak w kółko...

Jeśli macie z mężem taką możliwość, to może wyjedźcie na kilka dni i zostawcie synka z babcią 24h na dobę.Jestem ciekawa, czy tak ochoczo będzie spełniać każdą zachciankę wnuka zostając z nim sama całą dobę.Myślę,że i ją i Twojego synka zmęczy szybko ta sytuacja Swoją drogą ciekawe czy wobec Twojego męża jak był mały, też była taka pobłażliwa i tak mu na wszystko pozwalała.Skoro pokochałaś męża, który był przez nią kiedyś wychowywany,a zapewne wyrósł na porządnego,zdrowego i inteligentnego mężczyznę, to może jej metody wychowawcze nie są takie złe Choć pewnie własnego syna tak nie rozpuszczała Co do akcji z Twoim szwagrem, jestem w szoku.Gdyby moja mama się zachowała w podobny sposób,wzięłabym do ręki kolejny kieliszek i bym ją oblała jego zawartością Ja jestem bardzo grzeczna i sympatyczna,ale jeśli ktoś mi nadepnie na odcisk, nie ręczę za siebie

Zarówno mój mąż jak i mój szwagier przyznają się do tego, że są rozpieszczeni do granic możliwości. Ja z moim mężem nie mieszkałam przed ślubem więc nie wiedziałam, że nawet szklanki po sobie nie wyniesie, bo mama to za niego zrobi. Po ślubie zweryfikowalismy niezdrowe przyzwyczajenia i mąż musiał wyrosnąć z mamisynkowania. Szwagier nadal od mamusi dostaje wszystko pod nos. Jak przychodzi do nas to ma szkołę życia. Kiedy np chce się załapać na mój obiad to musi mi przy nim pomóc
Właśnie nawet szwagier się śmieje, że po bezstresowym wychowaniu babci mój syn będzie takim samym egoistą jakim on jest.

Ps. Chciałabym Cię zobaczyć jak wylewasz na kogoś wódkę Wyświetl w wątku >>

stelka napisał(a):

Zezowaty_kocie... współczuję. Jest na to jedna, jedyna rada. Wyprowadzić się z daleka od rodziców/teściów. Sama to przerabiałam... może akcje nie były aż tak drastyczne, bo synek był mniejszy jak się wyprowadziliśmy, ale były. Wyprowadziliśmy się z dzieckiem na stancję. A po 2 miesiącach kupiliśmy mieszkanie To była jedna z naszych najlepszych decyzji

Ja wiem, wyprowadzić się. Problem w tym, że u nas nie ma bardzo gdzie. Mąż ma firmę, która trzyma go w konkretnym miejscu. Dążymy do tych swoich czterech ścian, ale jeszcze kawałek drogi przed nami. No, ale jak już wejdziemy do swojego domu... Eh, 2 dogi argentyńskie i teściowa nie będzie chętna nas odwiedzać Ledwo moje koty może zdzierżyć. Choć nie szczędzi mi kąśliwych uwag, że kotów nie trzyma się w domu (w domyśle - w jej domu) Wyświetl w wątku >>

Jeszcze się ani razu nie skusiłam na podrzucenie jej dziecka. Liczę w myślach do 10, oddycham głęboko i walczę dalej z rozwydrzeniem mojego pierworodnego
Między innymi dlatego nie wróciłam do pracy po porodzie, bo uznaliśmy z mężem, że najgorsze co możemy SOBIE zrobić, to pozwolić by teściowa wychowała nam dziecko
Wyświetl w wątku >>

Eh, dolly uwierz mi, staram się jak mogę z tym walczyć. Po prostu są takie dni jak dziś, że brakuje mi motywacji i mam ochotę dać jej to dziecko na tydzień, niech pasie słodyczami i colą, niech puszcza bajki cały dzień, niech pozwala na wszystko co mu się podoba. Każda rozmowa z nią owocuje w 2 tygodnie spokoju, po czym zaczyna się od nowa. I tak w kółko... Wyświetl w wątku >>

No my mieszkamy razem i u nas takie akcje są dość częste. I tu leży problem, że ja wprowadzam pewne zasady a babcia je notorycznie łamie. Np przed obiadem nie ma ŻADNYCH słodyczy - z prostej przyczyny, mój syn to niejadek i zapychanie go batonikami spowoduje, że już na pewno nie ruszy zupy. Więc jest deser, ale po obiedzie. No chyba, że przyjdzie rano babcia z batonikami i mu wepchnie w rękę. No i co mam zrobić? Zabrać mu wtedy tego batonika, którego dostał? Tłumaczę, często da mu się przypomnieć, że słodkość po obiedzie, ale jeśli się nie da to już dzień bez porządnego jedzenia. I oczywiście ja słucham, że moje dziecko nie chce jeść, bo przecież ona ze swoimi nie miała problemu, jej dzieci jadły wszystko co dostały
Telewizja. Mamy ustalone godziny na bajki, bo przecież jakbym nie wprowadziła ograniczeń to Mały siedziałby cały dzień gapiąc się w ekran. Ale przecież znalazł na to sposób - u mamy kończy się bajka, to woła babcię. Babcia przylatuje i co robi? Bierze go do siebie na bajkę.

Marudzę, owszem marudzę, ale w końcu do tego jest ten wątek a ja jestem wściekła. I od razu napiszę - NIE, nie możemy się wyprowadzić, bo obecna sytuacja finansowa nam na to nie pozwala. Gdyby było inaczej już mieszkałabym na drugim końcu świata.

Rezultat jest taki, że z grzecznego, spokojnego dzieciaczka zrobił mi się mały demon, który absolutnie wszystko wymusza krzykiem i płaczem. A, że ja jestem nieugięta to wychodzi, że robię ogromną krzywdę dziecku. I w dodatku (co jest bolesne) moje własne dziecko zachowuje się jakby pałał do mnie nienawiścią a babcia była jego boginką. Choć wydaje mi się, że nie ja mu krzywdę robię zabraniając np pić coli, kiedy to babcia potajemnie colę dziecku naleje.

Mało tego, jeszcze niedawno mogłam spokojnie iść z nim na zakupy. Rozumiał, że nie mam pieniędzy na nowe zabawki, nie wymuszał. Później w domu opowiadał babci co widział w sklepie a babcia leciała mu to kupić. Teraz nie da się z nim wejść do sklepu bo łapie za wszystko i płacze ile sił w płucach.

Ale najlepsze co zrobiła nie dotyczy wnuka a jej syna - mojego szwagra. Ma chłopak 23 lata. W niedzielę były moje urodziny, była grupa znajomych, raczyli się alkoholem. Nagle weszła teściowa i zobaczyła, że jej 23-letni syn chce się napić, podleciała, złapała jego kieliszek i wypiła zawartość. Żeby się przypadkiem nie upił. Zrobiła z niego pośmiewisko w grupie znajomych/rodziny. I tak dziwne, że mu nie dolewała gorącej wody do wina, żeby "sobie gardziołka nie przeziębił" Wyświetl w wątku >>

dolly napisał(a):

Wy nie macie drzwi w pokojach czy jak? Babcia w kazdej chwili moze wejsc do pokoju? TO jak to "normalnie" sie zachowywac?

Mamy drzwi, mamy nawet osobne piętra... Ale jak wnuczek płacze to babcia ściany przebije głową żeby go wyratować. Wyświetl w wątku >>

anetka2a napisał(a):

zezowaty_kot napisał(a):

Ale mnie wkur..... teściowa, rany! Po raz sto tysięczny podważyła mój autorytet jako matki! Zawsze to samo, kiedy daje synowi karę za coś ona przylatuje, bo dziecko płacze. No kur** jak ma nie płakać jak stoi w kącie?! Logiczne, że się drze, bo nie chce tam stać a nie umie w żaden inny sposób pokazać swojego niezadowolenia! Ja dziecko staram się wychować, a za każdym razem przyleci babcia i przy nim mnie opiernicza, że co ja mu robię, przecież on płacze i ratuje małego z opresji. Dosłownie co miesiąc mamy akcje z tego powodu. A później jak mój syn zaczyna zachowywać się jak demon to kto słyszy, że jest źle wychowany, że na wszystko mu pozwalam i go rozpieszczam? No oczywiście ja. Dodam, że syn ma 3 lata i stał w kącie bo mnie uderzył. Według teściowej nie powinien dostać kary, bo "jest jeszcze malutki i nie rozumie/jest zmęczony". Myli się, trzylatek doskonale rozumie czym jest uderzenie kogoś(matki!) i żadne zmęczenie ani zły humor tego nie usprawiedliwiają. To raz. A dwa - kiedy jej pytam co w takim wypadku powinnam zrobić, kiedy moje dziecko podnosi na mnie rękę? Odpowiedź wszechwiedzącej : też mu przylej. No tak, bo jak dostałby w tyłek to wcale by nie płakał, ooo w ogóle. Poza tym co to za metoda? Próba sił? Mamy się okładać, aż któreś okaże się być silniejsze? Bo jestem pewna, że bijąc rozwścieczone dziecko raczej nie wpływa się na nie kojąco. Najlepsze jest to, że on w tym kącie pomarudziłby 2 minuty, uspokoił się, przeprosił i moglibyśmy porozmawiać o tym co się stało, a skończyło się pół godzinnym płaczem, bo mały wyczuł, że babcia go uratuje. I nie zrozumie babsztyl, że właśnie dała mu przyzwolenie na bicie i umocniła jego rację (nie-rację). Znów, kolejny miesiąc pracy zrujnowała mi w kilka minut. Dziecko szybko uczy się, że płaczem i wrzaskiem może wymusić wszystko.

Niestety u mnie z teściową jest to samo... Ciągle podważa autorytet nie tylko mój, ale i mojego męża jako rodziców, dodam że mój Syn ma 2,5 roku więc wiekowo podobnie jak Twój
Ja momentami płaczę z bezilości nad tą kobietą, nad tym jak bardzo chce rządzić naszym życiem... Nie pocieszyłam Cię na pewno, ale wiesz już, że nie jesteś sama

Ona jako teściowa jest generalnie super, ale jako babcia... Chucha i dmucha na te dzieci, jedyna bezpieczna zabawa według niej to siedzenie i malowanie (przy czym to mama ma malować, żeby sobie niunio kredką oka nie skaleczył), absolutnie dziecku nie można zwrócić uwagi, bo się jeszcze nabawi nerwicy. W ogóle, ma milion dziwnych teorii. Standardowo jest codziennie dyskusja na temat ubierania - bo przecież siedząc na dywanie dziecko powinno być ubrane w kombinezon zimowy, żeby nie zachorowało, wychodząc na dwór oprócz kombinezonu jeszcze należy szczelnie owinąć kocem... Litania nie ma końca. Eh, Wyświetl w wątku >>

Ale mnie wkur..... teściowa, rany! Po raz sto tysięczny podważyła mój autorytet jako matki! Zawsze to samo, kiedy daje synowi karę za coś ona przylatuje, bo dziecko płacze. No kur** jak ma nie płakać jak stoi w kącie?! Logiczne, że się drze, bo nie chce tam stać a nie umie w żaden inny sposób pokazać swojego niezadowolenia! Ja dziecko staram się wychować, a za każdym razem przyleci babcia i przy nim mnie opiernicza, że co ja mu robię, przecież on płacze i ratuje małego z opresji. Dosłownie co miesiąc mamy akcje z tego powodu. A później jak mój syn zaczyna zachowywać się jak demon to kto słyszy, że jest źle wychowany, że na wszystko mu pozwalam i go rozpieszczam? No oczywiście ja. Dodam, że syn ma 3 lata i stał w kącie bo mnie uderzył. Według teściowej nie powinien dostać kary, bo "jest jeszcze malutki i nie rozumie/jest zmęczony". Myli się, trzylatek doskonale rozumie czym jest uderzenie kogoś(matki!) i żadne zmęczenie ani zły humor tego nie usprawiedliwiają. To raz. A dwa - kiedy jej pytam co w takim wypadku powinnam zrobić, kiedy moje dziecko podnosi na mnie rękę? Odpowiedź wszechwiedzącej : też mu przylej. No tak, bo jak dostałby w tyłek to wcale by nie płakał, ooo w ogóle. Poza tym co to za metoda? Próba sił? Mamy się okładać, aż któreś okaże się być silniejsze? Bo jestem pewna, że bijąc rozwścieczone dziecko raczej nie wpływa się na nie kojąco. Najlepsze jest to, że on w tym kącie pomarudziłby 2 minuty, uspokoił się, przeprosił i moglibyśmy porozmawiać o tym co się stało, a skończyło się pół godzinnym płaczem, bo mały wyczuł, że babcia go uratuje. I nie zrozumie babsztyl, że właśnie dała mu przyzwolenie na bicie i umocniła jego rację (nie-rację). Znów, kolejny miesiąc pracy zrujnowała mi w kilka minut. Dziecko szybko uczy się, że płaczem i wrzaskiem może wymusić wszystko. Wyświetl w wątku >>

Kiedyś nowy aparat+obiektyw wart 5200 zł chciałam sprzedać za 2500 i też spotkałam się z ogólnym oburzeniem, że chyba z choinki spadłam bo jak wygrane to trzeba oddać za darmo. Więc oddałam za darmo, komuś kto na to zasłużył. Od tamtej pory nie próbuję sprzedać nic konkursowego, żeby sobie zdrowia nie psuć. Wolę, żeby mi gniło w piwnicy niż oddać za grosze. No kurczę, żeby wygrać też musiałam zainwestować - czas, pomysły, niekiedy pieniądze. Szkoda, że ludzie nie rozumieją, że konkursowiczowi nagrody z nieba nie lecą a trzeba się niekiedy porządnie napracować. Wyświetl w wątku >>

koza.k90 napisał(a):

ale przecież Złote Tarasy prawie nigdy w niczym nie grają

Ale ja tego nie wiem, bo dopiero uczę się co się z czym je. W promocyjnych konkursach to w ogóle gram dopiero od stycznia. Cóż, człowiek uczy się na błędach. Wyświetl w wątku >>

Ja miałam wątpliwości co do sklepu, ale już wiem - 2 paragony poszły się jechać, bo Złote Tarasy nie biorą udziału w konkursie. A ja głupia zakodowałam sobie, że jednak biorą Wyświetl w wątku >>

Ma ktoś namiary na Columbita? Też mam wątpliwości co do paragonu i chcę się dopytać u Organizatora
Wyświetl w wątku >>

marzenier napisał(a):

Ale że Palmolive sie na mnie wypiął to już skandal
Zastanawiam sie...po jakim czasie posuchy konkursowej tracicie zapał
U mnie 2 miesiące brak czegokolwiek i podupadlam lekko :)

Ja miałam październik, listopad, grudzień totalnie zerowy. Od nowego roku kilka nagród ale głównie jakieś kosmetyki. Okropnie mnie to dołuje, gram krótko, bo od maja 2013 ale mam wrażenie, że cały zapał, entuzjazm i szczęście zgubiłam na koniec wakacji. Wyświetl w wątku >>

Oj, w Świecie Palmolive nic a liczyłam chociaż na kosmetyki Wyświetl w wątku >>

Widziałam na fb, że Palmolive rozsyła maile za Świat Palmolive. Wyświetl w wątku >>

avatea napisał(a):

henryczka62 napisał(a):

Avatea gratuluję i mam taką cichą nadzieję, że skoro Twoje marzenia się spełniają to może moje też się w końcu spełnią. Gratuluję!!!

Coś w tym jest... Moje Oszołomki powiedziały, że nie chcą innego auta tylko Opla (mamy osiemnastoletniego) i co.. no jest Opelek zupełnie niespodziewanie z rezerwy... joj

Serdecznie gratuluję! Z jakiego konkursu? Wyświetl w wątku >>

anialistopad napisał(a):

Ale w regulaminie chcą numer paragonu, a nie numer systemowy I tak nie wygram u columbita ,ale wolałabym dobrze posłać

Tak trudno tam wygrać? Czy nagrody trafiają do rodziny organizatora? Wyświetl w wątku >>

magnus napisał(a):

zezowaty_kot napisał(a):

Mi kupowali zapachy dziś, coś koło 13 zł. I jeszcze wczoraj nie miał mi kto kupić a dziś mam 7 paragonów - czyli niechcący zainwestowałam coś w okolicach stówy na konkurs teraz modlić się, żeby mnie "wylosowali" zanim mąż kapnie się, że jest uboższy o stracone 100 zł

To ciekawe czy każdy ma inne ceny?
U mnie zapachy były- 15,69 - 15,75 jakoś tak i płyn do mycia też w tej cenie

A nie wiem tego, wiem, że jedne były kupowane w warszawskiej Arkadii i tam podobno cena wynosiła w okolicach 13 złotych. Paragony dostanę bliżej weekendu, więc wtedy będę wiedziała dokładnie. Wyświetl w wątku >>

Mi kupowali zapachy dziś, coś koło 13 zł. I jeszcze wczoraj nie miał mi kto kupić a dziś mam 7 paragonów - czyli niechcący zainwestowałam coś w okolicach stówy na konkurs teraz modlić się, żeby mnie "wylosowali" zanim mąż kapnie się, że jest uboższy o stracone 100 zł Wyświetl w wątku >>