e-Konkursy.info - codzienne nowe konkursy

...a mnie wkurza, że chcąc dzielić się radością... spotykam się z krytyką, ocenami... bo jestem taka czy taka.. że robię tak czy tak...
Dobrze, że mam WAS, bo tu akurat można się pochwalić i dostać nawet gratulacje! To motywuje! a paskudna rzeczywistość ...gasi.
U mnie dzięki konkursom na święta już jest atmosfera świąteczna, bo mi migająca świeczka daje pomysł by uciec w marzenia... wspomnienia...
Pseudo "perfekcjoniści" biegają i jak sobie z tym nie radzą to wiadro pomyj najchętniej na kogoś... za "wszystko"
W sercu smutek... że chyba już nic do Tyskiego nie napiszę... bo słowa nawet się nie kleją...
Lay's i Cheetos... same gnioty.... aj, cóż za głupoty... 

mia napisał(a):

Taa..., jak nie mam  szczęścia w bramkach, tak na dwa zgłoszenia z Colą/Stokrotka dwa miśki XXL. I co ja z tym będę robić?? Nawet jesli się to sprzeda, to jak to wysłać? Tam nikt nie gra, czy co? P.S.
Uprzedzam życzliwe/zjadliwe pytania: Gram, bo piję Colę, Stokrotkę mam pod bokiem, a wśród wygranych są TV.

Współczuję miśków, takie kurzozbieracze aczkolwiek myślę że wysłać to wyślesz bo w końcu do Ciebie jakoś go przecież przywiozą. Tylko z tymi obecnymi sprzedażami to też lipa, za dużą cenę nie sprzedasz choć czasami lepiej sprzedać taniej i się pozbyć niż zawalać kąt. Powodzenia i trzymam kciuki abyś wygrała TV

as32572 napisał(a):

Wkurza mnie,że otrzymałam czyjeś zamówienie z apteki i od tygodnia się nie odzywają kiedy prześlą prawidłowe Jeden lek już musiałam przepłacić stacjonarnie, a na resztę nie wiadomo czy czekać czy zamawiać gdzie indziej.

Odezwali się po tygodniu, że odbiorą cudze zamówienie a mi oddadzą kasę. Ja mogę sobie złożyć nowe zamówienie,ale już bez promocji która wtedy obowiązywała.
Jak dla mnie to mega słabe podejście do klienta i wcale nie mam ochoty nic tam zamawiać.

as32572 napisał(a):

as32572 napisał(a):

Wkurza mnie,że otrzymałam czyjeś zamówienie z apteki i od tygodnia się nie odzywają kiedy prześlą prawidłowe Jeden lek już musiałam przepłacić stacjonarnie, a na resztę nie wiadomo czy czekać czy zamawiać gdzie indziej.

Odezwali się po tygodniu, że odbiorą cudze zamówienie a mi oddadzą kasę. Ja mogę sobie złożyć nowe zamówienie,ale już bez promocji która wtedy obowiązywała.Jak dla mnie to mega słabe podejście do klienta i wcale nie mam ochoty nic tam zamawiać.

Ich wina, że źle wysłali zamówienie, więc teraz powinni przyjąć zamówienie ponownie, po tych samych cenach, co były wcześniej. 

Moja praca....
Dużo by pisać...
Dzisiaj żałuję, że nie jestem moim kotem.
Wygrzewałabym się w ciągu dnia na słoneczku....

Dużo obowiązków, sporo na głowie, brak zrozumienia i przez to kompletny brak weny czy konkursowego polotu 
Świąteczna gorączka mnie co roku wkurza 

tormenta77 napisał(a):

Moja praca....Dużo by pisać...
Dzisiaj żałuję, że nie jestem moim kotem.
Wygrzewałabym się w ciągu dnia na słoneczku....

To co powiesz na moją szefowa. Miesiąc temu otrzymałam masakryczną dla mnie wiadomość; nowotwór płuc ( od 2 dni wiem, ze jest ciężko ale to nie nowotwór) a ona powiedziała, ze specjalnie poszłam na l4 bo nie chce mi sie w tym okresie swiatecznym robić i ze zrobiłam jej na złość by jej dokuczyć. 

delfinka101 napisał(a):

tormenta77 napisał(a):

Moja praca....Dużo by pisać...Dzisiaj żałuję, że nie jestem moim kotem.
Wygrzewałabym się w ciągu dnia na słoneczku....

To co powiesz na moją szefowa. Miesiąc temu otrzymałam masakryczną dla mnie wiadomość; nowotwór płuc ( od 2 dni wiem, ze jest ciężko ale to nie nowotwór) a ona powiedziała, ze specjalnie poszłam na l4 bo nie chce mi sie w tym okresie swiatecznym robić i ze zrobiłam jej na złość by jej dokuczyć. 

Egocentryczka jakaś.

delfinka101 napisał(a):

To co powiesz na moją szefowa. Miesiąc temu otrzymałam masakryczną dla mnie wiadomość; nowotwór płuc ( od 2 dni wiem, ze jest ciężko ale to nie nowotwór) a ona powiedziała, ze specjalnie poszłam na l4 bo nie chce mi sie w tym okresie swiatecznym robić i ze zrobiłam jej na złość by jej dokuczyć. 

Trudno się żyje w otoczeniu osób zakompleksionych - cokolwiek myślisz / mówisz / robisz, one czują się oszukane, atakowane, niepewne, urażone, zranione i tak dalej w nieskończoność. Żal, pretensje i emocjonalna karuzela są na porządku dziennym. Ale na szczęście możesz mieć na to zwyczajnie wywalone i skoncentrować się na powrocie do zdrowia. Czego Ci świątecznie życzę

joan napisał(a):

delfinka101 napisał(a):

To co powiesz na moją szefowa. Miesiąc temu otrzymałam masakryczną dla mnie wiadomość; nowotwór płuc ( od 2 dni wiem, ze jest ciężko ale to nie nowotwór) a ona powiedziała, ze specjalnie poszłam na l4 bo nie chce mi sie w tym okresie swiatecznym robić i ze zrobiłam jej na złość by jej dokuczyć. 

Trudno się żyje w otoczeniu osób zakompleksionych - cokolwiek myślisz / mówisz / robisz, one czują się oszukane, atakowane, niepewne, urażone, zranione i tak dalej w nieskończoność. Żal, pretensje i emocjonalna karuzela są na porządku dziennym. Ale na szczęście możesz mieć na to zwyczajnie wywalone i skoncentrować się na powrocie do zdrowia. Czego Ci świątecznie życzę

Tak właśnie zrobiłam. Informację o długości L4 wysyłam smsem. 

delfinka101 napisał(a):

tormenta77 napisał(a):

Moja praca....Dużo by pisać...Dzisiaj żałuję, że nie jestem moim kotem.
Wygrzewałabym się w ciągu dnia na słoneczku....

To co powiesz na moją szefowa. Miesiąc temu otrzymałam masakryczną dla mnie wiadomość; nowotwór płuc ( od 2 dni wiem, ze jest ciężko ale to nie nowotwór) a ona powiedziała, ze specjalnie poszłam na l4 bo nie chce mi sie w tym okresie swiatecznym robić i ze zrobiłam jej na złość by jej dokuczyć. 

współczuję. Też miałam taką Póki nie miałam dzieci, nie chorowałam i siedziałam do burej godziny za darmo - było wszystko super, urodziłam dzieci to nagle zrobiłam się "niedyspozycyjna, roszczeniowa i wymagająca". Zmarnowałam 11 lat w tej firmie i zostałam ze zniszczoną psychiką i złamaną wiarą we własne możliwości. Życzę Ci zdrówka koleżanko! I siedź na tym L4 i się tą durną szefową nie przejmuj. 

nanajka81 napisał(a):

współczuję. Też miałam taką Póki nie miałam dzieci, nie chorowałam i siedziałam do burej godziny za darmo - było wszystko super, urodziłam dzieci to nagle zrobiłam się "niedyspozycyjna, roszczeniowa i wymagająca". Zmarnowałam 11 lat w tej firmie i zostałam ze zniszczoną psychiką i złamaną wiarą we własne możliwości. Życzę Ci zdrówka koleżanko! I siedź na tym L4 i się tą durną szefową nie przejmuj. 

Za chwilę byłą szefową. Mam umowę do 31 grudnia i od razu mi powiedziała, ze skoro poszłam na L4 to mi umowy nie przedłuży, więc ją oświeciłam, ze ja bym  wcale nie podpisała dalszej umowy, bo mam już nowa pracę i podpisałam wstępną umowę.:) Szkoda, ze będę musiała zrezygnować ale może poczekają. 

Sama siebie wkurzam.

Wyję od rana (w sensie płaczu) bo jestem życiową niedorajdą, zgubiłam paragnon i 
najgorze jest to, że miałam aż 2 a ja zgubiłam oba - nie dość, że nic mi w życiu nie wychodzi to jeszcze to. 

jestem 
I
D
I
O
T
K
Ą

sory za ten wpis, ale musialam się wygadać i pożalić


{edit) omg nie było konkursu na któy paragonu szukałam:D poprostu przełożyłam sobie kartki z kalendarza, ech

gosiak351 napisał(a):

Wyję od rana (w sensie płaczu) bo jestem życiową niedorajdą, zgubiłam paragnon i najgorze jest to, że miałam aż 2 a ja zgubiłam oba - nie dość, że nic mi w życiu nie wychodzi to jeszcze to. 

jestem 
I
D
I
O
T
K
Ą

sory za ten wpis, ale musialam się wygadać i pożalić

gosiak351 napisał(a):

Wyję od rana (w sensie płaczu) bo jestem życiową niedorajdą, zgubiłam paragnon i najgorze jest to, że miałam aż 2 a ja zgubiłam oba - nie dość, że nic mi w życiu nie wychodzi to jeszcze to. 

jestem 
I
D
I
O
T
K
Ą

sory za ten wpis, ale musialam się wygadać i pożalić

Jutro bedzie lepiej. Glowa do gory. Czasem cos sie chrzani ale potem wychodzi slonce! 🌼🌼🌼

psotka napisał(a):

gosiak351 napisał(a):

Wyję od rana (w sensie płaczu) bo jestem życiową niedorajdą, zgubiłam paragnon i najgorze jest to, że miałam aż 2 a ja zgubiłam oba - nie dość, że nic mi w życiu nie wychodzi to jeszcze to. jestem 
I
D
I
O
T
K
Ą

sory za ten wpis, ale musialam się wygadać i pożalić

Jutro bedzie lepiej. Glowa do gory. Czasem cos sie chrzani ale potem wychodzi slonce! 🌼🌼🌼

no nie wiem, głowa mnie boli już od szukania i nie wiem co z nimi zrobiłam...

omg nie było konkursu na któy paragonu szukałam:D poprostu przełożyłam sobie kartki z kalendarza, ech

gosiak351 napisał(a):

Wyję od rana (w sensie płaczu) bo jestem życiową niedorajdą, zgubiłam paragnon i najgorze jest to, że miałam aż 2 a ja zgubiłam oba - nie dość, że nic mi w życiu nie wychodzi to jeszcze to. 

jestem 
I
D
I
O
T
K
Ą

sory za ten wpis, ale musialam się wygadać i pożalić

Rozumiem konkursy, zgłoszenia, atrakcyjne nagrody, ale... to tylko paragony.

Wkurzyło mnie spotkanie z osobą, której staram się unikać i która ma na mnie zły wpływ. Nawet chwila rozmowy z nią sprawia, że czuję się wyprana z energii życiowej. W dodatku ma ona niezdrową obsesję na moim punkcie. Doszukuje się u mnie symptomów różnych chorób, kwestionuje to, że mam dobre wyniki, bo coś jej nie pasuje i oczywiście wszystko pod płaszczykiem, że się o mnie martwi. Co jest tak toksyczne, że jestem strasznie roztrzęsiona i nie potrafię tego nawet opisać. Boli mnie żołądek, trzęsą mi się ręce i ogarnia mnie ogromny lęk. Nachalność tej osoby, próby wpłynięcia na moje życie, jakieś chore przekonanie, że musi mi pomóc, uratować przed czymś... po prostu mnie wyczerpuje. Dawno już nie czułam się tak źle. Robię, co mogę, żeby jej unikać. Jednak przez miejsce zamieszkania i pewne połączenia nie zawsze mi się to udaje. I czasem jestem skazana na rozmowę z nią. Nigdy nie sądziłam, że jedna osoba może aż tak wpływać na nastrój drugiego człowieka. Że pod płaszczem toksycznej troski, może niszczyć komuś życie. Przez nią marzę, żeby się już wyprowadzić z mojego miasta, ale obecna sytuacja na świecie pokrzyżowała mi plany. Mam ochotę zmienić tożsamość, odciąć się od wszystkiego, bo ta osoba ciągle mnie szpieguje na każdym kroku. Nie mogę mieć żadnych social mediów, bo zaraz zalewa mnie wiadomościami z fejkowych kont. Dzisiaj nawet oświadczyła, niby żartem, że jak się wyprowadzę i nie zostawię kontaktu, to wynajmie detektywa, żeby mnie znalazł. Bo musi się za mnie wziąć i naprowadzić na dobrą drogę. Aż mi się niedobrze przez to zrobiło. Nie mogę się uspokoić. Mam jakieś czarne myśli i marzę, tylko żeby poprawiła się już sytuacja na świecie i żebym mogła się odciąć od tej osoby. Wyprowadzić daleko. I tylko boję się o moją rodzinę, że będzie nachodzona... W dodatku będę musiała żyć pod przykrywką. Bo ona ciągle będzie wpisywała moje dane w wyszukiwarce. W końcu trafi gdzieś na mój numer służbowy, na jakąś wzmiankę o mnie, na jakiś trop... i znowu zaburzy mi spokój. A ja chcę już obudzić się w miejscu daleko stąd i poczuć się bezpiecznie. Najgorsze, że nie ma na to rozwiązania. Ta osoba jest tak wyrafinowana w swoim toksycznym zachowaniu, że nie mam czego zgłosić na policję. Usunęłam się w cień ze wszystkim, co się dało... a dzisiaj i tak mnie "dorwała" pod domem. Mnie nawet jedno słowo od niej wyprowadza z równowagi. A im bardziej stanowczo mówię, że nie życzę sobie zaczepiania, tym ta osoba jest bardziej zdeterminowana, żeby na mnie wpłynąć. Już nawet nie chcę martwić tym nikogo z rodziny i przyjaciół, bo nie raz mnie w tym wspierali. A jakoś musiałam wyrzucić gdzieś te emocje z dzisiaj... Słabo mi jak pomyślę, że zawsze będę musiała gdzieś się ukrywać, bo ona nie odpuści. Przepraszam Was, że tu tak wylewam swoje żale, ale to chyba ostatnie miejsce w internecie, gdzie nie skasowałam konta i gdzie czuję się w miarę anonimowo.

la-princessa napisał(a):

Wkurzyło mnie spotkanie z osobą, której staram się unikać i która ma na mnie zły wpływ. Nawet chwila rozmowy z nią sprawia, że czuję się wyprana z energii życiowej. W dodatku ma ona niezdrową obsesję na moim punkcie. Doszukuje się u mnie symptomów różnych chorób, kwestionuje to, że mam dobre wyniki, bo coś jej nie pasuje i oczywiście wszystko pod płaszczykiem, że się o mnie martwi. Co jest tak toksyczne, że jestem strasznie roztrzęsiona i nie potrafię tego nawet opisać. Boli mnie żołądek, trzęsą mi się ręce i ogarnia mnie ogromny lęk. Nachalność tej osoby, próby wpłynięcia na moje życie, jakieś chore przekonanie, że musi mi pomóc, uratować przed czymś... po prostu mnie wyczerpuje. Dawno już nie czułam się tak źle. Robię, co mogę, żeby jej unikać. Jednak przez miejsce zamieszkania i pewne połączenia nie zawsze mi się to udaje. I czasem jestem skazana na rozmowę z nią. Nigdy nie sądziłam, że jedna osoba może aż tak wpływać na nastrój drugiego człowieka. Że pod płaszczem toksycznej troski, może niszczyć komuś życie. Przez nią marzę, żeby się już wyprowadzić z mojego miasta, ale obecna sytuacja na świecie pokrzyżowała mi plany. Mam ochotę zmienić tożsamość, odciąć się od wszystkiego, bo ta osoba ciągle mnie szpieguje na każdym kroku. Nie mogę mieć żadnych social mediów, bo zaraz zalewa mnie wiadomościami z fejkowych kont. Dzisiaj nawet oświadczyła, niby żartem, że jak się wyprowadzę i nie zostawię kontaktu, to wynajmie detektywa, żeby mnie znalazł. Bo musi się za mnie wziąć i naprowadzić na dobrą drogę. Aż mi się niedobrze przez to zrobiło. Nie mogę się uspokoić. Mam jakieś czarne myśli i marzę, tylko żeby poprawiła się już sytuacja na świecie i żebym mogła się odciąć od tej osoby. Wyprowadzić daleko. I tylko boję się o moją rodzinę, że będzie nachodzona... W dodatku będę musiała żyć pod przykrywką. Bo ona ciągle będzie wpisywała moje dane w wyszukiwarce. W końcu trafi gdzieś na mój numer służbowy, na jakąś wzmiankę o mnie, na jakiś trop... i znowu zaburzy mi spokój. A ja chcę już obudzić się w miejscu daleko stąd i poczuć się bezpiecznie. Najgorsze, że nie ma na to rozwiązania. Ta osoba jest tak wyrafinowana w swoim toksycznym zachowaniu, że nie mam czego zgłosić na policję. Usunęłam się w cień ze wszystkim, co się dało... a dzisiaj i tak mnie "dorwała" pod domem. Mnie nawet jedno słowo od niej wyprowadza z równowagi. A im bardziej stanowczo mówię, że nie życzę sobie zaczepiania, tym ta osoba jest bardziej zdeterminowana, żeby na mnie wpłynąć. Już nawet nie chcę martwić tym nikogo z rodziny i przyjaciół, bo nie raz mnie w tym wspierali. A jakoś musiałam wyrzucić gdzieś te emocje z dzisiaj... Słabo mi jak pomyślę, że zawsze będę musiała gdzieś się ukrywać, bo ona nie odpuści. Przepraszam Was, że tu tak wylewam swoje żale, ale to chyba ostatnie miejsce w internecie, gdzie nie skasowałam konta i gdzie czuję się w miarę anonimowo.

Przerażające połączenie stalkera z wampirem energetycznym. Trzymaj się!   Przesyłam dużo pozytywnej energii