e-Konkursy.info - codzienne nowe konkursy

diabkate napisał(a):

cb656 napisał(a):

cb656 napisał(a):

PGNiG Najpierw się domagali zapłaty 0,10 PLN, bo jakieś noty odsetkowe narosły, bombardowali wszelkimi kanałami, mailem, esemesem, jeszcze dobrze, że nie dzwonili Rozwiązałem w międzyczasie umowę z gazownią, technik już nawet przyjechał odkręcić licznik i przyszły dziś pocztą tradycyjną faktury korygujące do faktur szacunkowych, zapłaconych wcześniej, wszystko w terminie... 5 sztuk. Uzbierało się tych zwrotów na stówę. Ale na 10 groszy do zapłacenia też dorzucili kwitek. Co za beton z minionej epoki, zarękawki i w rubrykach musi się zgadzać, jakby nie mogli uwzględnić tego w nadwyżce do zwrotu.

Absurdów PGNiG ciąg dalszy... Beton w zarękawkach, k Jak wytłumaczyć to, że mi w styczniu 2022 przysyłają informacje o zmianie taryfy, skoro mnie to już guzik obchodzi, bo we wrześniu rozwiązałem umowę, a na początku grudnia finalnie zdemontowali mi licznik?!

Ja 7lat temu zamknęłam konto w banku, a i tak dalej zdarza im się przysłać mi wyciąg z konta. 

jomajd86 napisał(a):

Wkurza mnie moje sieroctwo...Cały piszczel zdarty i obity, bo źle postawiłam nogę na stopniu i spadłam że ze schodów  

kalmia86 napisał(a):

Właśnie weszłam na konto bankowe i zobaczyłam, że zmienili mi oprocentowanie raty kredytu hipotecznego. Z 1,69% na 3,80%. Oczywiście więcej niż przed pandemią, bo wtedy miałam 3,2.Ponadto doczytałam, że na moje dziecko urodzone w lipcu 2019 r. nie dostanę 1000 zł miesięcznie w ramach rodzinnego kapitału opiekuńczego a jedynie po 500 zł miesięcznie. Pracuje, wszystko na legalu ale w tym kraju nie da się żyć... A no i jeszcze składka zdrowotna... Tak... Żyjemy w kraju mlekiem i miodem płynącym k**** m**!

zdolnabestia napisał(a):

melancholia napisał(a):

Wkurza mnie, że dzisiaj znalazłam u siebie awizo z poleconą przesyłką sądową i chyba zaraz zejdę na zawał co to... nigdy nie miałam do czynienia ani z sądem, ani nawet z policją. Nie mam żadnych długów, nie jeżdżę samochodem, żeby mieć mandat, nie mam z nikim żadnego konfliktu... Już mam w głowie milion czarnych scenariuszy co to... 

No i jak, wyjaśniło się już? Też mnie ciekawość zżera i trzymam wątek otwarty

diabkate napisał(a):

Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

diabkate napisał(a):

Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

misiamarysia napisał(a):

diabkate napisał(a):

diabkate]Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

asantesana napisał(a):

diabkate napisał(a):

Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

Reklamacja odrzucona. Życie jest w porządku, nie wymaga naprawy, lecz jest używane niezgodnie z przeznaczeniem  Przytulam!

diabkate napisał(a):

Dzięki!O tym, że nie umiem w życie to wiem, ale i tak mnie to wkurza.
Zaczynam myśleć, że ludziom dookoła prawie wszystko wychodzi a mi nic, więc jak ktoś marudzi, że jeden raz coś nie poszło po jego myśli, to we mnie się gotuje i tylko się zastanawiam, kiedy w końcu pękne i powiem, co o tym myślę...

diabkate napisał(a):

Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

paula9891 napisał(a):

diabkate napisał(a):

Dzięki!O tym, że nie umiem w życie to wiem, ale i tak mnie to wkurza.Zaczynam myśleć, że ludziom dookoła prawie wszystko wychodzi a mi nic, więc jak ktoś marudzi, że jeden raz coś nie poszło po jego myśli, to we mnie się gotuje i tylko się zastanawiam, kiedy w końcu pękne i powiem, co o tym myślę...

To nieprawda  konkursy wymagają często lat doświadczenia. Po drugie każdy ma swoje ulubione agencje, są takie, ktorych nie wygrałam nigdy (mimo setek zgloszeń), są takie, u których wygrywam dużo.
Niestety konkursy nie są dobre dka osób o słabych nerwach, bo to ciągłe wzloty i upadki.
Wstawaj w walcz dalej

diabkate napisał(a):

Dzięki!
O tym, że nie umiem w życie to wiem, ale i tak mnie to wkurza.
Zaczynam myśleć, że ludziom dookoła prawie wszystko wychodzi a mi nic, więc jak ktoś marudzi, że jeden raz coś nie poszło po jego myśli, to we mnie się gotuje i tylko się zastanawiam, kiedy w końcu pękne i powiem, co o tym myślę...

 

sylzab2294 napisał(a):

diabkate napisał(a):

Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

Pocieszę Cię, niby mam doświadczenie, ale chętnie się dołączę do Twojej reklamacji, bo nic mi nie idzie, nic... Wszystko pod górę... Do tego same kłody pod nogami... A jak nie kłody, to schody i tak w kółko... Z bezsilności opadają już ręcę i to mnie wkurza najbardziej, że nie mam siły nawet żeby się z tego otępienia podnieść...

diabkate napisał(a):

Moja ogólna sytuacja mnie wkurza. Zdrowotnie się poprawiło na 3 miesiące i znów równia pochyła. Nie mogę przez to zacząć szukać pracy, bo przecież nie wsadzę nikogo na taką minę, że podpiszę umowę, a za niedługo okaże się, że nie mogę pracować i będę na lekarskim.😣 Jeszcze kilka godzin temu się nawet nie przejmowałam podwójnym tak, jak w poprzednich etapach, a teraz się okazuje, że jak tak dalej pójdzie, to będę jadła tylko te chipsy, których mam zapas i które mnie w końcu dobiją... Kupiłam nawet jedne star, żeby chociaż raz zagrać i z tego wszystkiego paragonu nie wzięłam. Znów zaczynam myśleć, że nic mi nie wychodzi, a konkursy, które miały być jedynie odskocznią, tylko mnie pogrążają. Nie wiem czemu się łudziłam, że w ogóle to ma jakiś sens i że to będzie jakiś sposób na przetrwanie tej beznadziejnej sytuacji, skoro wiadome, że bez umiejętności i doświadczenia nie mam szans...Dziś jestem na nie. Ze wszystkim. Składam reklamację na życie.

asantesana napisał(a):

diabkate napisał(a):

Dzięki!O tym, że nie umiem w życie to wiem, ale i tak mnie to wkurza.
Zaczynam myśleć, że ludziom dookoła prawie wszystko wychodzi a mi nic, więc jak ktoś marudzi, że jeden raz coś nie poszło po jego myśli, to we mnie się gotuje i tylko się zastanawiam, kiedy w końcu pękne i powiem, co o tym myślę...

"ludziom dookoła prawie wszystko wychodzi a mi nic" - czyżby?  Zapewniam Cię, że pozory bardzo mylą, za dużo instagramowej wersji życia. I póki nie wejdziesz w cudze buty, to nie masz pojęcia o jego (czasem traumatycznych) przeżyciach i emocjach, nie wiesz z czym sie zmaga mimo uśmiechu na twarzy. Pomyśl o tym.

diabkate napisał(a):

Dlatego na początku tego zdania jest "Zaczynam myśleć", bo to postrzeganie wynikające z mojej obecnej sytuacji, ale nie jest to przekonanie czy pewnik. Nie wypowiadam się o przeżyciach, a o podejmowanych działaniach i incjatywach. Oddzielam jedno od drugiego, bo dla mnie to dwa zupełnie różne obszary.
Tego, że ludzie dookoła odnoszą sukcesy nie utożsamiam z tym, że są szczęśliwi. 
Uwierz, myślę o tym i wiem, o czym piszesz. To, że obecnie skupiłam się trochę na pierdołach było jedynie tematem zastępczym, żeby nie myśleć o mojej sytuacji, z której obecnie żadne wyjście nie jest dobre. Wiem, że masz dobre intencje pisząc to wszystko, ale właśnie póki nie wejdziesz w cudze buty, to nie masz pojęcia o jego (czasem traumatycznych) przeżyciach i emocjach, nie wiesz z czym sie zmaga. Mogę tu marudzić o zapomnianym paragonie czy Lidce z Sulejówka, bo na tym łatwiej się skupić niż np. na tym, co zrobić, żeby 1 listopada nie był w tym roku moim świętem.